امام حسین کشته شد که برایش به سر و سینه بزنیم و نذری بپزیم؟

بسیاری از ایرانیان در خانواده هایی بزرگ شدند که همیشه درعزاداریهای محرم شرکت میکرده اند. اما آیا تا کنون به این فکر کرده اید که کشته شدن امام حسین برای چه بوده است؟ آیا امام حسین کشته شد که فقط هرسال در خیابانهای شهر دسته به راه بیاندازیم و بر سر و سینه خود بکوبیم؟ آیا کشته شد که در مساجد وتکایا عزاداری و نوحه خوانی بگیریم و اشک بریزیم؟ آیا کشته شد که نذری بپزیم و نذری بخوریم؟ آیا کشته شدن امام حسین اینقدر بی ارزش بوده است؟

نه هرگز چنین نیست! امام حسین و یارانش و تمامی آزاد مردانی که در راه عقیده کشته شده اند، برای این کشته شدند که آیندگان از ظلم ستیزی آنها درس بگیرند، برای این کشته شدند که اگر روزی بر صورت ما به ظلم سیلی زدند طرف دیگر صورت خود را نگیریم و بگوییم بزن.

ای تمام کسانی که هر سال برای امام حسین عزاداری میکنید، بدانید که اگر برای امام حسین فقط عزاداری کردید و نفهمیدید که برای چه شهید شد، در جهالت تمام مردید.

اکنون که شرایط کشور عزیزمان به گونه ای رقم خورده است که ظالمانی در راس کار قرار گرفته اند که از هیچ ظلم و جنایتی برای بقا دریغ نمیکنند و در لوای دین جنایت می کنند، آیا وقت آن نرسیده که آنچه که از امام حسین و تمامی شهیدان در راه عقیده یاد گرفته ایم به کار ببندیم؟ آیا وقت آن نرسیده که کشورمان و دینمان را از آنها پس بگیریم؟ آیا وقت آن نرسیده است که بدانیم آن عزاداری ها برای آن بوده است که برای امروز آماده شویم و در مقابل ظلم بیاستیم و قیام کنیم؟

بیایید این فرصت تاریخی را از دست ندهیم و آزادمرد باشیم.